وقتی واردِ دنیای واقعی شدیم بعد از مدتی که دست چپ و راستمان را از هم تشخیص دادیم
بعضی حرکات ، بعضی رفتارها ، بعضی حرف ها تا اعماقِ قلبمان را می سوزاند
ولی همه ما خودمان را آدم های با فرهنگی می دانستیم
معتقد بودیم که اگر ما آدم های نخستین بودیم دنیا را به یک بهشت تبدیل می کردیم
معتقد بودیم که ما فرهنگ و تمدنمان بالاتر از آدم های پیشینمان است
با حمایت از همه چرت گویان خودمان را روشنفکر می شناسیم
مردی که با گوسفند خود ازدواج می کند برای ما محترم است چرا که ما آدم های با شعوری هستیم که به همه عقاید احترام میگذاریم
به قول نویسنده ی خوش بیانِ ( یک مترسک ) ما از گیاه خواران حمایت می کنیم چون ژستِ با کلاسی دارد !!
ما زیر بنای دنیای مجازی هستیم ، خاک های ناشناخته ی این سرزمین وسیع توسط ما روشنفکران کشف شد
ما فرهنگِ نم کشیده خودمان را واردِ این دنیا کردیم
ما دیگه چرا ؟
ما که از همه عقاید حمایت میکنیم ، ما که به هیچ عقیده ای توهین نمیکنیم ، ما که خودمان را انسان هایی با فرهنگ و با اخلاق میدانیم
چرا کینه و نفرت را به این دنیا تزریق می کنیم ؟؟
چرا کاری می کنیم که نویسنده ی یکی از بهترین بلاگ های این اطراف آرشیو خود را با خاک یکسان کند ؟
چرا راحت دل همدیگر را به آتش می کشیم ؟
چرا از لجِ هم پست های ِ مثلن حرص برانگیز منتشر می کنیم ؟
باور کنید قحطی آدم نیست ، باور کنید اگر کسی به شما ابراز محبت می کند برای شما ارزش قائل شده به شما نیازمند نیست
باور کنید اگر بلاگری می نویسد به عشقِ دوستان مجازی اش است
باور کنید این دنیایِ واقعی و مجازیمان به اندازه ی چشم بر هم زدنی می گذرد و برای آینده گانمان گذشته می شود
سعی کنیم گوشه ذهنِ آدما سفید خاطره بشیم نه خاکستری !!
۹ نظر
۲۳ مرداد ۹۴ ، ۰۱:۳۸
