آشتی با بلاگ خاک خورده

به مراتب یکی از بدترین حس های دنیا چیزی جز این نمی تواند باشد که سال تحصیلی جدید یکه و تنها در خانه سیر کنی

هر چند که دانشگاه عزیزتر از جانمان یکسال دیگر پذیرای ماهستند اما غم عدم پذیرایی ایشون در سال بعد جگر و کبد و چند تن از جوارح داخلی ما را شرحه شرحه می نماید 

اکنون که به این جا رسیدم معتقدم در حق دانشگاه کم لطفی نمودم چه بسا میشد بسیار بیشتر از ایشان دلجویی می نمودیم 

متاسفانه امسال مزخرف ترین و کش دارین تابستان عمرمان را تجربه نمودیم با حالی هیپربولیک سان ، کاملا نامشخص ، نامعلوم ، گنگ و گاها نوسانی

هر چند مقداری دیر شده و یک ربع از فرصت طلایی اختصاص داده شده به اینجانب باقی مانده اما از پشت همین تریبون قول آدنی میدهم آنچنان که باید و شاید قدر دان این فرصت اندک باشم 

+ کلی کامنت تایید نشده (هورا )

+خوندن بلاگ های بلاگستان (هورا تر )